Identiteit

Mijn identiteitskaart viel in de zee, ik vond dit een tof beeld, het zette me aan het denken. Alsof de zee mijn identiteit wegspoelde, ik ben niéts of niemand meer... ik besta en dat is genoeg. En vanuit die gedachte kan ik dan weer alles en iedereen zijn.

We groeien op en krijgen ontelbaar veel ideeën en overtuigingen ingeprent. Wie we moeten zijn, hoe ons te gedragen, kleden, communiceren, werken, lopen, leven, liefhebben,... alles wordt in een standaard vorm gegoten waar we maar beter niet teveel van afwijken.

Op school wordt ons ook gevraagd 'wie we zijn', we moeten er presentaties en opstellen over maken. Ik kreeg vaak het gevoel dat het vinden van 'mijn identiteit' iets heel belangrijk was.

Overtuigingen ontwikkelen over wie of hoe ik ben vind ik niet fijn, het beperkt, het maakt blind. En zo verwachten we zelfs van alle anderen hoe ze moeten zijn en schuiven onze eigen issues in de schoenen van een ander.

Overtuigingen weer afbreken en loslaten is niet makkelijk, maar oh zo bevrijdend.

Erline